حدیث امام جعفر صادق (ع)

امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا در سفرى از مرکب خود پیاده شد و پنج مرتبه به سجده افتاد، چون سوار مرکب شد یکى از یارانش عرض کرد: ما کارى از شما دیدیم که تاکنون چنان نکرده بودید؟! فرمود: آرى جبرئیل علیه السلام نزد من آمد و مرا بشارت داد که على علیه السلام اهل بهشت است. من بشکرانه این نعمت به پیشگاه خدا سجده آوردم، چون سر برداشتم گفت فاطمه هم اهل بهشت است. من بشکرانه آن نیز سجده آوردم. چون سر برداشتم گفت: حسن و حسین دو سرور جوانان بهشتى اند. بازهم بشکرانه آن سجده کردم. چون سر برداشتم گفت هرکس هم که ایشان را دوست بدارد نیز اهل بهشت است. من بشکرانه آن سجده کردم. چون سر برداشتم، گفت هرکس هم که دوستِ دوستان ایشان باشد، اهل بهشت است و من بشکرانه آن نیز سجده کردم.

سیف تمّار گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى فرمود: هیچگاه دست از دعا بر ندارید، که شما به هیچ وسیله اى بمانند آن به درگاه خدا نزدیکى پیدا نمى کنید، و هیچ گاه درخواست حاجتى را بخاطر کوچک بودنش رها نکنید، چرا که اختیاردار حاجات ناچیز همان اختیاردار حوائج بزرگ است.

امـام صـادق علیه السلام فرمـود: چون گناه بنده (مؤمنى) فراوان شود و عمل صالحى نداشته باشد که جبران آن گناهان کند، خـداوند او را به غـم و انـدوه گرفتار مى سازد تا گناهانش را پاک کند.

از هنگامى که کودک به مرحله درک مى رسد ، در تعامل خود با والدین ، با وعده هایى برخورد مى کند . این وعده ها گاه عملى مى شوند و گاه نمى شوند . در آموزه هاى اسلام ، این مسئله مورد توجّه قرار گرفته و نسبت به وفاى به عهد ، توصیه اکید شده است . دلیل این توصیه را به چند وجه مى توان تحلیل و تبیین کرد : ادامه مطلب

ادامه مطلب