می نویسم که چگونه در تنهایم به اشک های همیشه همراهم به این لشگر زلال و زیباکه از ضمیری پاک متولد می شوند تا یاوران لحظات و تنهایی من باشند پناه می برم ای عشق ، ای منجی جاودانه ، ای همیشه ماندگار با من بمان برای همیشه دوستت دارم عشقم
تو را به جایِ همه زنانی که نمی شنا خته ام دوست می دارم تو را به جای همه روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم برایِ خاطرِ عطرِ گستره یِ بیکران و برای خاطرِ عطرِ نانِ گرمادامه مطلب
چقدر این دوست داشتنهای بی دلیل خوب است… درست مثل همین باران…که بی سوال … فقط می بارد…آرام …شمرده شمرده…فقط می بارد… چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است
از چهار راه قلبم عبور کردی و هیچ به چراغ قلبم توجه نکردی اما بدان پلیس قلبم تو را تعقیب خواهد کرد و برگه ی دوستت دارم مرا ، زیر برف پاکن های دلت خواهد گذاشت . . !
چقدر این دوست داشتنهای بی دلیل خوب است… درست مثل همین باران…که بی سوال … فقط می بارد…آرام …شمرده شمرده…فقط می بارد… چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است
می خواهم از تو بنویسم برای تو که در تمام لحظاتم وجود داری… خنده هایم برای توست با تو بودن مرا شاد می کند… و بی تو بودن مرا گریان… تو با من هستی در حالی که در کنارم نیستی… تو با منی چون در قلب منی.قلبم را با دنیا عوض نمی کنم… چون تو در آنی و من تنها تو را دوست دارم…